Web Analytics Made Easy - Statcounter

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ،  آرتمیس ۱ در روز ۱۶ نوامبر سال گذشته میلادی بر فراز موشک بزرگ سامانه پرتاب فضایی (SLS) پرتاب شد و با سقوط در اقیانوس آرام در سواحل ایالت باخا کالیفرنیا (Baja California) مکزیک در ۱۱ دسامبر به ماموریت خود پایان داد. اعضای تیم ماموریت به تجزیه و تحلیل داده‌ها در ماه‌های آینده ادامه خواهند داد تا مطمئن شوند که موشک سامانه پرتاب فضایی و کپسول اوریون آماده انجام ماموریت حمل فضانوردان هستند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
ماموریتی که طی آن قرار است برای اولین بار فضانوردان در ماموریت آرتمیس ۲ در سال ۲۰۲۴ به اطراف ماه سفر کنند. اگر همه چیز در این پرواز خوب پیش برود، در ماموریت آرتمیس ۳ در سال ۲۰۲۵ یا ۲۰۲۶ فضانوردان در نزدیکی قطب جنوبی ماه فرود خواهند آمد. به نظر می‌رسد که موشک «سامانه پرتاب فضایی» (SLS) ناسا پس از انجام اولین ماموریت خود، آماده برداشتن گام بزرگ بعدی یعنی پرتاب فضانوردان است. بنا بر اعلام «اسپیس » ، نخستین پرواز موشک SLS در ۱۶ نوامبر و در طی ماموریت ۲۵ روزه، آرتمیس ۱ ناسا را پرتاب کرد که طی آن یک کپسول بدون خدمه اوریون را به مدار ماه فرستاد و بازگشت. این امر همچنین موشک SLS را به قدرتمندترین موشکی تبدیل کرد که تاکنون با موفقیت پرتاب شده است، عنوانی که از سترن ۵ ناسا گرفته است. ارزیابی اولیه عملکرد موشک SLS در ماموریت آرتمیس ۱ ناسا در ۳۰ نوامبر منتشر شد و در آن پژوهشگران، امتیاز زیادی  به این موشک دادند و دریافتند که در همه زمینه‌ها مطابق انتظار عمل کرده است. اعضای تیم ماموریت اکنون زمان بیشتری برای بررسی اعداد و ارقام داشته‌اند و بررسی‌ها همچنان خوب است و نشان می‌دهد هیچ تغییر بزرگی قبل از اولین پرتاب سرنشین‌دار موشک SLS لازم نخواهد بود. مقامات ناسا در به روزرسانی در ۲۷ ژانویه عنوان کردند که بر اساس ارزیابی انجام‌شده در مدت کوتاهی پس از پرتاب، داده‌های اولیه پس از پرواز نشان می‌دهد که همه سیستم‌های موشک SLS به طور استثنایی عمل کرده‌اند و این طرح‌ها آماده پشتیبانی از پرواز سرنشین‌دار این موشک در ماموریت آرتمیس۲ هستند. اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، آرتمیس ۲ در سال ۲۰۲۴ فضانوردان ناسا را در یک ماموریت تقریبا ۱۰ روزه به دور ماه می‌فرستد. اعضای تیم موشک SLS داده‌های زیادی را تجزیه و تحلیل کردند تا به آخرین نتایج خود برسند. به گفته مقامات ناسا، برای مثال، دوربین‌های روی زمین، دوربین‌های تعبیه شده روی موشک و دوربین‌های هوایی حدود ۳۱ ترابایت اطلاعات تصویری در مورد پرتاب را جمع‌آوری کردند. «بت سنت پیتر»، مدیر تیم یکپارچه‌سازی تصاویر موشک SLS گفت: نما‌های متعدد موشک آرتمیس ۱ از جمله جداسازی تقویت‌کننده موشک جامد و جداسازی «مرحله پیشرانه برودتی موقت» (ICPS)، داده‌های تصویری را ارائه می‌دهد که به ما کمک می‌کند ارزیابی کنیم که چگونه موشک SLS از مرحله بلند شدن از زمین تا هنگام صعود و جدایی عمل کرده است. مرحله پیشرانه برودتی موقت (ICPS) که مرحله بالایی موشک SLS است، توسط یک موتور RL-۱۰ نیرو می‌گیرد. مرحله اصلی این موشک غول‌پیکر دارای چهار موتور RS-۲۵ است که از دوران شاتل‌های فضایی باقی مانده است. دو تقویت‌کننده موشک جامد برای ماموریت آرتمیس ۱ به بخش اصلی نصب شدند و به موشک SLS کمک کردند نیروی رانش عظیم ۸.۸ میلیون پوندی را هنگام بلند شدن ایجاد کند. به گفته مقامات ناسا، تمامی این سخت‌افزار‌ها در ۱۶ نوامبر بسیار خوب عمل کردند. ناسا روی سخت‌افزاری برای کمک به ایجاد حضور دائمی انسان روی ماه و اطراف آن تا پایان دهه ۲۰۲۰ کار می‌کند. اگر همه چیز در ماموریت آرتمیس ۲ به خوبی پیش برود، در ماموریت آرتمیس ۳ در سال ۲۰۲۵ یا ۲۰۲۶ فضانوردان در نزدیکی قطب جنوبی ماه فرود خواهند آمد.

منبع: خبرگزاری صدا و سیما

کلیدواژه: سامانه پرتاب فضایی ماموریت آرتمیس آرتمیس ۱ داده ها موشک SLS

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۰۱۷۱۵۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فعالیت «تلسکوپ فضایی هابل» متوقف شد!

ناسا اعلام کرد که به خاطر بروز یک مشکل مکانیکی، فعالیت «تلسکوپ فضایی هابل» را فعلا متوقف کرده است.

به گزارش ایسنا، به نظر می‌رسد که تلسکوپ ۱۶ میلیارد دلاری ناسا قرار است مدتی بیکار باشد.

به نقل از دیلی میل، ناسا روز جمعه فاش کرد که تلسکوپ فضایی هابل به دلیل بروز یک مشکل مکانیکی، فعالیت خود را متوقف کرده است.

مشکل پیش‌آمده به خاطر یکی از ژیروسکوپ‌هایی است که به هابل در چرخش و تمرکز روی اهداف جدید کمک می‌کند. هابل روز سه‌شنبه به طور خودکار به حالت ایمن وارد شد زیرا یکی از سه ژیروسکوپ آن شروع به فرستادن خوانش‌های معیوب کرد.

عملیات هابل در حال حاضر به حالت تعلیق درآمده و مقامات ناسا در حال تلاش برای رفع کردن این نقص هستند.

دانشمندان از هابل برای تعیین کردن اولین تخمین رسمی درباره سن کیهان و همچنین برای ثبت تصاویر استفاده کرده‌اند. این تلسکوپ فضایی ۳۴ ساله که در سال ۱۹۹۰ به فضا پرتاب شد، هر از گاهی با ژیروسکوپ‌های خود مشکل پیدا می‌کرد.

ژیروسکوپ علاوه بر اندازه‌گیری سرعت چرخش یک جرم، به هابل کمک می‌کند تا ثابت و جهت‌دار بماند. هر یک از ژیروسکوپ‌های هابل حاوی یک چرخ است که ۱۹۲۰۰ بار در دقیقه حول یک استوانه می‌چرخد. استوانه در یک مایع غلیظ و چسبناک مانند روغن موتور غوطه‌ور است. سیم‌های ریز به مایع وارد می‌شوند و الکتریسیته را به موتور منتقل می‌کنند. مشخص نیست روش کار در حال حاضر هم این طور است یا خیر اما در گذشته هوای تحت فشار که مایع غلیظ را از طریق سیم‌ها به فضا وارد می‌کرد، آنها را به خوردگی و شکستگی دچار کرده بود.

آخرین ماموریت شاتل فضایی با هدف تعمیر کردن ژیروسکوپ در سال ۲۰۰۹ انجام شد. در آن ماموریت، ژیروسکوپ‌های شکسته با ژیروسکوپ‌هایی جایگزین شدند که به جای اکسیژن، با نیتروژن تحت فشار پر شده بودند تا از خوردگی آنها جلوگیری شود.

از زمان پایان برنامه شاتل فضایی در سال ۲۰۰۱ و پرتاب «تلسکوپ فضایی جیمز وب» در سال ۲۰۲۱، هیچ برنامه‌ای برای اعزام خدمه بیشتر به منظور تعمیر هابل وجود نداشته است اما این لزوما به معنای پایان هابل نیست.

ناسا گفت که همین ژیروسکوپ در ماه نوامبر دچار مشکل شد و باعث شد تا هابل در آن زمان نیز به حالت ایمن وارد شود. این اتفاق زمانی رخ داد که ژیروسکوپ، خوانش‌های معیوب داشت. این بدان معناست که نمی‌توان برای اندازه‌گیری دقیق سرعت چرخش هابل به آن اعتماد کرد.

به گفته ناسا، گروهی که تلسکوپ را مدیریت می‌کند، در حال کار کردن برای کشف راه‌حل‌های بالقوه است.

هابل در صورت لزوم می‌تواند تنها با یک ژیروسکوپ کار کند. در آن صورت، سومین ژیروسکوپ باقی‌مانده به عنوان ذخیره عمل خواهد کرد.

در سال ۲۰۰۹، زمانی که هابل برای پنجمین و آخرین بار تعمیر شد، ۶ ژیروسکوپ جدید دریافت کرد. فقط سه مورد از این ژیروسکوپ‌ها هنوز کار می‌کنند؛ از جمله ژیروسکوپی که سیگنال‌های معیوب را می‌فرستد. در حالت ایده‌آل، هابل از سه ژیروسکوپ به صورت هم‌زمان استفاده می‌کند اما این امکان وجود دارد که هر بار فقط با یک ژیروسکوپ کار کند.

مقامات ناسا درباره این که آیا این پایان کار هابل است یا خیر، همچنان خوش‌بین هستند. آژانس در یک اطلاعیه‌ نوشت: ناسا پیش‌بینی می‌کند که هابل به اکتشافات پیشگامانه ادامه دهد و با رصدخانه‌های دیگر مانند تلسکوپ فضایی جیمز وب در طول این دهه و احتمالا در دهه بعد همکاری کند.

انتهای پیام

دیگر خبرها

  • بادبان خورشیدی ناسا در فضا باز شد
  • فعالیت «تلسکوپ فضایی هابل» متوقف شد!
  • فضانوردان چینی به ایستگاه فضایی رسیدند
  • آمادگی کره شمالی برای آزمایش یک سامانه موشک‌انداز جدید
  • فضانوردان چینی به اقامتگاهشان در فضا رسیدند
  • ۷ اردیبهشت در دنیای علم چه خبر؟
  • ۳ فضانورد چینی به سمت ایستگاه فضایی چین رفتند
  • ۳ فضانورد چینی امروز راهی ایستگاه فضایی شان می شوند
  • ۳ فضانورد چینی امروز راهی ایستگاه فضایی‌شان می‌شوند
  • ناسا ۲ ماموریت رصد زمین را پس از ۱۸ سال متوقف کرد